Rauw.

Fotograaf Kris Goubert is gefascineerd door ongecontroleerde foto’s. Voor dit project deed hij een experiment met geluid. De modellen moeten zo hard mogelijk schreeuwen om de camera te doen afgaan. “Deze reeks gaat over loslaten, zowel voor de modellen als voor de fotograaf.”

Hoe ben je precies te werk gegaan?
Kris: “Ik heb mensen voor de camera gezet en hen gevraagd zo luid mogelijk te schreeuwen. De schreeuw van het model wordt opgevangen door een microfoon. Het microfoonsignaal komt binnen op een machientje, dat vanaf een bepaald aantal decibel via een kabeltje de ontspanner van de camera triggert. Zo wordt de foto getrokken. Het model weet niet wanneer zijn of haar schreeuw luid genoeg zal zijn om de camera te activeren, de fotograaf evenmin. Een ongecontroleerde foto dus.”

Hoe ben je op het idee gekomen voor deze fotoreeks?
“Ik maak heel graag portretten. Mijn zoektocht naar de verschillende facetten van een portret en hoe mensen, zeker anno 2015, bezig zijn met hoe ze gezien worden door anderen, heeft mij naar dit idee geleid. Bijzonder aan deze reeks is dat ze op twee manieren over loslaten gaat. Als fotograaf geef je volledig de controle over de timing op, waardoor je heel intens bezig bent met de compositie en het licht. Het aspect tijd moet je volledig loslaten. Ik begon vanuit dit idee met testopnames en heb het concept daarna verder uitgepuurd.

Het is onmogelijk om te controleren hoe je eruitziet op de foto als je echt moet tieren om de drukknop te activeren.

Dat bracht mij naar het onderwerp van een portret: in mijn opstelling moest het model eveneens controle loslaten. Het is onmogelijk om te controleren hoe je eruitziet op de foto als je echt moet tieren om de drukknop te activeren. Mensen zijn zich van nature heel bewust van hoe anderen naar hen kijken en hoe ze eruitzien. De controlemechanismen die we hebben om dat te beïnvloeden moesten de modellen loslaten. De expressie van het model in deze foto’s is dus niet beïnvloed door hoe hij of zij gezien wil worden.”

Je hebt met heel uiteenlopende modellen gewerkt, was dat bewust? En waar heb je ze gevonden?
“Ik deed een Facebook oproep en verstuurde een mailing. Ik kreeg heel wat respons en op één dag heb ik in de studio die ik had opgesteld bijna 100 mensen gefotografeerd. Daar zijn zo’n 700 foto’s uitgekomen. Om de beste beelden er uit te puren en een mooie reeks samen te stellen heb ik een hele tijd zitten puzzelen. Van een longlist van 70 beelden hebben uiteindelijk 12 beelden de reeks gehaald.”